مسافرت به براتیسلاوا از زبان علی و شیمای عزیز

اونجا بود كه فهميديم هتلي در كار نيست و اين آقاي ايگور 10 تا آپارتمان داره كه به توريست ها اجاره مي‌ده و به اين خاطر با همراهي او وارد دروازه اي شديم كه در محوطه حياطش چندين ساختمان نسبتا بزرگ قرار داشت. با عبور از ساختمان هاي جلويي، به ساختمان مورد نظر رسيديم، كه البته ريخت ظاهرش نشون از پيشينه زمان كمونيست و همون بي‌سليقگي ها داشت. اما اتاقمون كه در طبقه دوم بود نسبتا تميز بود.به خصوص اونكه جاش در مركز شهر قديمي فوق العاده بود و اين باعث شده بود در سايت بوكينگ نمره اش حدود 9 باشه. ايگور پس از اينكه پول اتاقمونو داديم، يه نقشه درآورد و جاهاي مهم توريستي كه همگي همون نزديكي ما بود رو برامون علامت زد. اما وقتي ازش خواستيم برا فردا يكم براي تخليه اتاق بيشتر وقت بده، ترش كرد و گفت همون ساعت 11 بايد اتاقو ترك كنيم!

بعد از رفتن ايگور، با توجه به خستگي ناشي از فعاليت كل روز و البته يكم هم ترس ناشي از شب در يك محيط ناشناخته، اولش مي خواستيم قيد بيرون رفتن بزنيم. اما بعد به خودمون نهيب زديم كه بابا مگه چقدر وقت داريم كه اينجوري وقتمونو هدر بديم و اين شد كه با عبور از محوطه تاريك حياط، به خيابون نسبتا خلوت پا گذاشتيم. راستش هنوز يكم از منطقه ترس داشتيم، چون ذهنيت مناسبي از امنيت كشورهاي بلوك شرق وجود نداره اما بعدش با حدود 50 قدم پياده روي به محوطه گلكاري شده كنار ساحل رود دانوب رسيديم. و با ديدن مردمي كه به صورت تك و توك در حال تفرج بودن يكم دلمون قرص شد. منظره دانوب در شب خيلي قشنگه و اولين چيزي كه توجهمونو جلب كرد پل UFO بود. این پل که برجی شبیه سفینه های فضایی دارد، به UFO شهرت پیداکرده است. سفینه در واقع رستوران شیک و گرون قیمتيه که هم از طریق 430 پله می توان به آن رسید و هم آسانسور داره.

در ادامه با قدم زدن كنار رود دانوب، به جايي رسيديم كه نماي زيباي قلعه شهر خودشو نمايون ساخت. اما چون شب بود بازديدمونو از اونجا به فردا موكول كرديم. سپس به سمت ورودي شهر قديمي حركت كرديم و از همون ابتدا با ديدن خيابان هاي سنگفرش قديمي كه در گوشه و كنار با مجسمه هاي زيبايي تزئين شده بود و البته رستورانها و مردمي كه به تفرج شبانگاهي مشغول بودن حس اعتماد و علاقه به اين شهر بيشتر شد. 

كلا شهر كوچيك و زيبايي بود. جون ميداد براي ماه عسل! ما چون خسته بوديم ديگه حوالي ساعت 9.30 در مسير بازگشت قرار گرفتيم و خوشبختانه چون سوپرماركت نزديك خونمون تا 10 شب كار مي كرد، توفيق اجباري شد تا يكم خريد هم بكنيم.

صبح فردا خيلي زود از آپارتمان خارج شديم و اين بار به سمت قلعه قديمي شهر كه يادگار قرن 13 بود حركت كرديم. از اونجائيكه شناخت درستي از مسير نداشتيم، تقريبا كل قلعه رو دور زديم و از در اصلي وارد شديم. قلعه بالاي يه تپه بود و از بسياري از نقاط شهر مي شد اون رو ديد، به خصوص در شب كه نور افكنهاشو روشن مي كردند خيلي منظره زيبايي در كنار رود دانوب داشت. به هنگام ورود دهها توريست خارجي كه عمدتاً سنشون بالاي 70 سال بودن رو هم زيارت كرديم.

و نهايتاً از بالاي محوطه قلعه از مناظر زيباي چشم انداز شهر كوچك براتيسلاوا و رودخانه دانوب لذت برديم.

اما راستش خود قلعه چيزي زيادي براي گفتن نداشت و كلش بازسازي شده بود. همون موقع هم كلي عمله و بنا داشتند ترميمش مي‌كردن.

 

 
و اين بار از درب جلوي ساختمون و مسير پله كاني كه ميانبر محسوب مي شد به سمت مركز شهر قديمي حركت كرديم و چون كلا فواصل خيلي نزديك بود حدود 20 دقيقه بعد وسط مركز شهر قديمي براتيسلاوا
بوديم.
 
 

بخش قديمي شهر كه منطقه كوچيكي رو به خودش اختصاص داده و ورود ماشين به اون ممنوعه رو تماما ميشه با پاي پياده در عرض يه ساعت يا كمتر گشت زد. كوچه پس كوچه هاي قديمي و زيباي شهر حس خيلي خوبي به آدم ميده.
 


همه چيز تميز و قديمي و نوستالژيكه. حس مي كني تو اروپاي زمان جنگ جهاني داري قدم ميزني.

 

در کوچه های براتیسلاوا مجسمه های خياباني جالبی می شود دید. از جمله مجسمه‌ی پاپاراتزي كه در حال جاسوسي سر نبش خيابون Laurinska است.

 

و همچنين مجسمه ایگناس خوش تیپ كه ایگناس مردی از اهالی براتیسلاوا بوده که به ظاهرش اهمیت زیادی می داده و ظاهراً مهربان هم بوده… پس از فوت او در سال 1967 مردم مجسمه ی او را می سازند و به یاد او در خیابانی که همیشه از آن رفت و آمد می کرده، می ذارند.